"dati"

ang sakit isipain na halos itapn niya na ang lahat ng pinagsamahan niyo. na pakatapos ng maraming taon ng pagsasama sa lahat ng saya at problema ay bigla na lng magbabago ang lahat. ni hindi ka man lang nasabihan na "oh.hanggang dito na lang tayo ah" masakit kung manggagaling yun ng direkta sa kanya.pero mas masakit kung walang pasabi.gusto kong magalit.gusto kong mainis.pero wala akong magawa.hindi ko pa rin kaya. araw araw akong nasasaktan sa bawat nalalaman ko.sa mga naririnig ko.pero eto pa din ako.naghihintay.kunyari deadma lang.kunyari okay lang.pero gusto ko ng umiyak.kung kasama lang ng luha ang lahat ng sakit di sana okay na ako.pero ganun nga tlaga.hindi nito mababago ang katotohanang hanggang ngayon mahalaga pa siya sayo.na sobrang halaga ay handa kong kalimutan sa isang iglap ang lahat sabihin mo lang.isang ngiti mo lang handa kong simulan ang lahat at piliting mas maging masay ngayon.pro hindi eh.may balak pa ba siyang gawin yun?may balak pa ba siyang mangyari yun?ewan ko. isang malaking SANA ang gusto ko.gusto ko na siyang makita ulit kahit na mas nasasaktan ako.madami na akong gustong sabihin sa kanya pero eto ako nakatulala.gusto ko na siyang yakapin kahit hindi na ako magsalita pa.baka sakaling maparamdam ko sa kanya na mahalaga siya sa akin higit pa sa kaya niyang isipin.:(